Choroba Alzheimera to postępująca, degeneracyjna choroba ośrodkowego układu nerwowego, charakteryzująca się występowaniem otępienia. Choroba Alzheimera stanowi 60–65% przypadków otępienia. Nazwa choroby pochodzi od nazwiska niemieckiego psychiatry i neuropatologa A.Alzheimera, który opisał ją w 1906 roku. Jest to najczęstsza przyczyna występowania otępienia u osób powyżej 65 roku życia, kiedy zwykle następuje początek choroby. Zapadalność na chorobę Alzheimera wzrasta z wiekiem. U osób po 65 roku życia stwierdza się ją u ok. 14%, a po 80 roku życia w ok. 40% populacji.
Postacie choroby Alzheimera:
postać rodzinna – ok 10%
postać sporadyczna – ok 90%
Objawy:
zapominanie, kilkakrotne pytanie o to samo,
słaba pamięć krótkoterminowa,
nie pamiętanie szczególnie rzeczy, które wydarzyły się chwilę wcześniej,
problemy z dobraniem odpowiednich słów i nazw, wskazanie przedmiotu palcem lub zastąpieniem jego nazwy,
problemy z wykonywaniem rutynowych czynności,
roztargnienie i trudności z oceną sytuacji,
zaburzenia orientacji (problem z odnalezieniem znanej drogi),
szybkie wahania nastroju,
zmiana osobowości,
myślenie abstrakcyjne lub konkretne staje się problemem,
utrata zainteresowania wcześniejszymi pasjami, pracą.
Przyczyna warunkująca wystąpienie tej choroby nie jest oficjalnie do końca znana, ale bardzo prawdopodobny jest czynnik autoimmunologiczny i zakaźny (wirusowy). Oficjalnie uważało się, że przyczyną choroby jest gromaddzenie się blaszek amyloidu Beta w mórgu, powodujące obumieranie neuronów. Oficjalkna medycyna podtrzymuje te tezy, choć coraz głośniej poszukiewany jest czynnik zakaźny warunkujący tą chorobę.
Wielu naukowców oraz samych ludzi dotkniętych otępieniem lub ich rodzin podważa gromadzenie się blaszek Amyloidu B w mózgu jako przyczynę choroby Alzheimera. Nowe podejście do tematu traktuje raczej gromadzenie się tych blaszek jako objaw zakażenia patogenami, a nie samoistną przyczynę otepienia, które jest raczej objawem wtórnym. Wiadomo na pewno, że nadmiar tych blaszek powoduje obumieranie neuronów, ale sam Amyloid B nie gromadzi się w mózgu bez powodu. Jest zapewne rezultatem innego procesu chorobowego. Kilka drobnoustrojów zostało zaproponowanych jako wyzwalacze choroby Alzheimera, w tym ludzkie wirusy opryszczki (HHV6, HHV7 rodzina wirusów dawniej nazywanych Herpes) i trzy bakterie: Chlamydia pneumoniae, przyczyna m.in. infekcji płuc ; Borrelia czynnik chorobotwórczy boreliozy; a ostatnio Porphyromonas gingivalis, który prowadzi do choroby przyzębia. Bakterie te występują znacznie częściej w mózgach osób z chorobą Alzheimera niż osób zdrowych. Nosicielami wirusów HHV takich jak HHV4, 5, 6, 7, 8 są także osoby ze stwardnieniem rozsianym i chorobą Parkinsona. Wiadomo, że te wirusy, w tym najbardziej znany EBV, HHV6 są uważane za czynnik inicjujący choroby autoimmunologiczne, a czynnik autoimmunologiczny jest często wymieniany jako możliwa przyczyna chorób zwyrodnieniowych neurodegeneracyjnych i zanikowych mózgu, również tych o nieznanej etiologii.
Teoretycznie każdy czynnik zakaźny, który może zaatakować mózg, może pełnić tę rolę wyzwalającą.
Ostatnio, po roku 2020, okazało się, że koronawirusy, w tym szczególnie wariant odpowiedzialny za COVID-19 ma szczególnie silnie zaznaczoną tę zdolność. Wywołując długofalowe objawy Alzheimero-podobne oraz powodując gromadzenie się Amyloidu B w mózgu, wywołujące mgłę mózgową i demencję. Ostatnie badania naukowe potwierdzają, że to właśnie koronawirusy długofalowo wywołują degenerację mózgu. Obecnie właśnie koronawirusy wydają się odgrywać wiodoącą rolę w wywoływaniu otępienia.
Na wystąpienie objawów i przebieg choroby Alzheimera mają wpływ również płeć, czynniki genetyczne, środowiskowe i choroby współistniejące (np. choroby układu krążenia).
Wszelkie prawa zastrzeżone
Zakaz powielania, kopiowania całości lub fragmentów tekstu bez zgody
